Gene uzun ara verdim farkındayım ama dilime pelesenk olduğundan değil gerçekten yoğun olduğum için yazamadım... ne mi yaptım ? Yüksek lisans bitirme projemi hazırladım. İki defa düzelttim. Bu projeyi hazırlayabilmek için anket yaptım. Neyse sonunda bitti. tabi mezun oldum sayılır artık ki kep attırdılar bize :)
yeni mezun anne |
Hem sonra; işlerim de çok yoğundu. malum bendeniz bir muhasebe&finans personeliyim ve muhasebe için yılsonu , aysonu gibi kavramlar, olağan üstü hallerden sayılır. neyse bir şeyler yapayım ve biraz da çocuklarımı yazayım yav dedim :)
Çünkü bu dönemde bazı ciddi kararlar alıp uyguladık karı koca olarak. Bunlardan en önemlisi; Mehmet Ereni okuldan almak idi. Evet okuldan aldık. Kaydını sildirdik. Artık o evde ve gerçekten ama gerçekten çok mutlu.
Bu kararı vermekte o kadar zorlandık ki. Çocuğumuz her gün ,okula gitme zamanı geldiğinde bir yeri kesiliyormuşcasına bağırıp , tepinip, küsüp, ağladığı içinmiş gibi gözükse de ; aslında sırf onun psikolojisini düzeltmemiz gerektiğinin farkına vardığımız için aldık bu kararı. Bize göre fındık kabuğunu doldurmayacak bahaneler belki ama gün geçtikçe susan içine kapanan sessizleşen bir oğlumuz olduğu düşüncesi bizi daha fazla denemek zorunda olmadığımız gerçeğiyle tanıştırdı.
Öğretmeni ve okul müdiresi çok anlayışla karşıladılar sağolsunlar. Seneye kardeşinle birlikte gidersin dedik ikisi de sevindi bıdıklar.
Mehmet Erene ; okulun çatısının çok yağmur yağdığı için aktığından bahsettik ve okulu geçici olarak kapatmışlar dedik. Bu kuyruklu yalanı da oğlumuzun psikolojisi bozulmasın diye attığımızdan emin olabilirsiniz :)
patlamış mısır eşliğinde film keyfi. ışıklar da kapalı |
dedeyle kahvaltı keyfi |
Ece 2,5 oldu. Mehmet Eren 4,5. aralarında hala belirgin bir rekabet, çekişme , kıskançlık var. Bunlar çok doğalmış. Öyle diyorlar. Blogları okuyorum onlar da öyle diyor. Ama anne olarak üzülüyorum. İkisi de bireysel olarak birer sevgi kelebeği aslında ama bir araya geldiklerinde nasıl da hırçın , kavgacı olabiliyorlar anlayamıyorum. Biz böyle kavga eder miydik kız kardeşlerimle onu da hatırlamıyorum gerçi ama çocukluğumu düşündüğümde içimin sıcacık olduğunu düşünürsek kavga ettiysek bile çok etkilenmemişim galiba :)
Mehmet Eren televizyon izlemeyi çok seviyor. Açıkçası bu beni çok endişelendiriyor. Bir sürü yazı okuyorum bununla ilgili. Okula gitmesini bu yüzden istiyorum aslında ama fazla olmamak kaydıyla televizyonun da çocuğun hayal dünyasına önemli katkıları varmış. Her şey kararında olmalı tabi ki. Evde ister istemez dozu kaçabiliyor. Televizyonu kapatmamıza izin vermediği de oluyor. Hırçınlaştığı da. Bunları önlemenin tek yolu alternatif aktiviteler geliştirmekmiş. Biz de fırsat buldukça yapmaya çalışıyoruz. Aslında ben kendi adıma seviyorum da böyle şeyleri galiba :)
öğretmenler günü çiçeği |
Mesela bu çiçekleri öğretmenler günü için yaptı Mehmet Eren . Ben de ona yardım ettim. Yaparken çok eğlendik ama Ece'yi dışında tutmakta zorlandık. O da her konuya dahil olmak istediği için bu tarz şeyleri yapmak epey sıkıntılı oluyor doğrusu.
kuklalar |
Sonra tuvalet kagıdı rulolarından kuklalar yaptık Ama bu sefer Ece de yardım etti. Kuklalar çok hoşuna gitti. konuşturduk onları. Eceninki tavşan, Mereninki civciv. Bunlar kardeşmiş diyor Ece; hayır arkadaşmış diyor Meren :)
merenin aktiviteleri |
Etkin kuzeni için resim çerçevesi ve kalem kutusu yaptık. Etkin çok beğendi. Odasına çalışma masasına koydu hemen. Egeye gösterdi "bak bunu Mehmet Eren benim için yapmış" bizimkisi de sevindi. küçük bir gururlanma okudun gözlerinde. sevdim bu bakışı :)
teyze ile çok meşgul bir akşam |
Geçenlerde Ayfer ve Gürhan geldi. Bizim eve de bayram gelmiş gibi oldu. O kadar mutlu oldular ki. Babası yan flüt, Eniştesi Klarnet çalarken bizimkiler de Ayferin yönetmenliğinde klip çektiler. Çok komiktiler. Hababam sınıfı müziğine çekilen klipte; oyuncaklarını kaybeden iki çocuk üzgün üzgün otururken birden oyuncaklarını bulup (bu sırada hızlanan müzik eşliğinde) dans etmeye başlarlar. Kuzular öyle güzel rol yaptı ki. Linkini yazdım bakalım açılacak mı?
http://www.youtube.com/watch?v=QJfjx6MUE0s&feature=youtu.be
bacanaklar orkestrası |
bu da Ecenin şeker kız Candy klibi :) dımtıs dımtıs dımtıs diyor :)
Clubber gözlük ve içerden gelen flüt sesi ile dımtıs
annesinin prensesi
dımtıs dımtıs |
enişteyle kule yapmaca. ecenin fırında tavuk pişiyor |
Mehmet Erenin tahta bloklardan kule yapma heyecanı hala devam ediyor. Bebekliğinden beri herhalde bıkmadan oynadığı tek oyun.
Artık kulelerin ağırlık merkezine , sağlamlığına, aynı büyüklükte olan parçaların nerelerde kullanılacağına kadar dikkat ediyoruz tek fark bu.
minicik zürafa di mi anne |
ece oraya bak servi yapıyoruz |
hiiii kaplaaan |
Havalar güzel gidiyorken bir hayvanat bahcesi gezintisi yapalım dedik. Gerçekten de çok keyifliydi. Zurafa yakınımıza kadar geldi. Bir kaplan bulunduğumuz yerin camına sürtünerek geçti. Neredeyse nefesini duyduk. Maymunların açıkta duran pembe totoları bizimkilerin pek ilgisini çekti :) Tüküren bir lama görmeyi başaramadık ama ansızın anıran bir eşek hepimizi korkuttu :)
kuzular hadi eve dönelim. dönmeyelim anne burası çok eğlenceli |
Çocukları yıllardır niyet edip de bir türlü diş doktoruna götürmek kısmet olmamıştı. Bursada bir "çocuk diş doktoru" olduğunu duyunca hemen randevu aldık. Ece'nin son iki azı dişi henüz çıkmadı. 2,5 yaşından sonra çıkarmış. bekliyoruz. bakalım uykusuz gecelerimiz ne zaman başlayacak :)
Havalar bir öyle bir böyleyken dişçi sonrası ayaz havada çocukları parkta eğlemek pek iyi fikir değildi ama eğlendiler , çocuk işte :)
traş olmak ciddi bir iştir |
Mehmet Erenin saç kesme ritüeli var. Babasıyla gidecek. Çocuk koltuğuna değil büyük koltuğuna oturacak. ve gülmeyecekmiş. ciddi bir iş bu anne gülemem :)
çin daması çapraz olur ama bizimkisi duruma göre dikine bile oluyor:) |
Oyunları çok seviyor ama hep o kazanırsa. Bu da onun dönemi :) Zaman zaman yenilmesi gerektiğini düşünmek için erken bence. şimdi kazanmak ona çok keyif veriyor. bu keyfi yakalamak için oyunun kuralları duruma göre değişebiliyor :)
ananeyle oyun odası keyfi |
Böyle yerler öyle az ki. Bu yüzden yapana teşekkür etmek lazım. Çok eğlenceli, sımsıcak, tertemiz bir ortamı var. Gerçi biz yanlarından ayrılmıyoruz ama annesi babası yanında olmayan çocuklar da güven içinde oynuyorlar. Kışın park bahçe bulamayan bizler için ideal bir ortam.
Ece ve Defne Ece |
ben kardeşe sarıldım anne |
Medine ve Yasemin çocukları :) |
Biz çocuklukta beraberdik Yaseminle. Aslında benden yaşça küçüktü ama büyüyünce ve çoluk çocuğa karışınca yaş farkı kapandı. Eşler de uyum sağlayınca ailecek görüşür olduk. Şimdi çocuklarımızın birlikte oyunlar oynadığını görüp, keyifleniyoruz. Asya iki evin bir tanesiydi. büyüdü, peşinden bizimkiler yetişti Asyacık şimdi abla oldu . üçünü de önüne katıp oyun oynatmaya uğraşıyor. Benim oğlum da , minik Ececim de çok sevdi ortamı. Nedense suratında hep bir şaşkın ifade vardı o akşam. Fotoğraflara da yansımış gerçekten.
Ece kendisini bir şeyleri paylaşmak konusunda zorunlu hissetmediği bir dönemde. Herkes her şeyi onunla paylaşmalı ama onun paylaşmasına gerek yok diye düşünüyor kesin. Abisiyle , hatta bizimle de bu böyle. Israrcı olamıyorsunuz gerçekten dönemi bu çünkü.
Hala renkleri öğrenmek istemiyor. Bu yüzden onu göz doktoruna götürdüğümü söylediğimde bazıları bana gülüyordur eminim ama götürdüm. Doktor da ilgisi yoktur zamanla oluşabilir fiziksel bir kusur yok dedi. Hala her rengin sarı oldugunda ısrar edişi benim bu endişemi sezmesindendir belki de:)
gürhan eceyi bu kıza benzetti neydi adı: katnis :) |
Ay insanın yazdıkça yazası geliyormuş. Paylaşacak çok şey varmış biriktirmişim. En son da düğünü yazacağım. Geçtiğimiz hafta sonu Eskişehir'de toplandık maile. Düğün bahane; bir arada olmak şahane dedik anacuğumun dizinin dibine toplaştık.
düğün çocuklarla eğlenceli oldu. onlar koşturdu biz de onları izledik. Ece mini fare oldu. Bayıldı kıyafetine. Zaten bir kıyafet merakı var ki... Bunu bana nereden aldın anne, bunu neden aldın anne , Ece'ye yakışır bu kıyafet, Abim giymesin ama ... sürüp gidiyor
düğün hatırası |
Can bu pozu verirken gülmekten kırdı hepimizi. o nasıl ağır abi tavırları öyle. zannedersiniz anası babası kurtlar vadisi izleterek büyütmüş. Fotoğrafçı bir sürü poz aldıktan sonra baktı Can değiştirmiyor; bu fotoğrafı basmış. Kuzular çok şekerdi. Can Eceyi daha az yadırgadı. Ece Canı çok özlemiş. Ondan bir dakika ayrı duramadı. Nereye gitsek birlikte gittik. Mehmet Eren de çok samimi davrandı. demek ki o da özlemiş. Ee ne de olsa onların abisi. O yüzden cool o yüzden mesafeli ama sıcak :)
kuzular eskişehir yolunda |
Ece çok güzel "dımdım yar" türküsü söylüyor. Bundan yola çıkarak bir tatarca türkü öğreteyim dedim ikisine de. İlk seferde çok severek söylediler. ama sonradan üstüne düşüldüğünü fark edince ikisi de sapıttı. ama annemle babamın final yapması süperdi.
http://www.youtube.com/watch?v=jc7dgibfC6c
http://www.youtube.com/watch?v=H1HYzCzpUjc&feature=youtu.be
http://www.youtube.com/watch?v=H1HYzCzpUjc&feature=youtu.be
bu seferlik de burada noktayı koyuyorum bakalım sonra neler neler yazacağım sürpriiiiz.
annem ve babamla roportaj yapmayı planlıyorum 1 haftalık babysitting raporu mahiyetinde :)
az önce fotograf yolladılar sıpalar habire masrafa sokuyor dedelerini. şimdi de kebap keyfi yapıyorlarmış :)
eskişehir özdilek restaurant |
özledim :(