3 Aralık 2013 Salı

benim de annem o


ama o benim de annem abiş
oğluşum kuzucum hasta oldu :( Ececimin de morali bozuldu

Meren ateşlendi gece boyu . annecimm ben grip oldum galiba diyor ağlamaklı.
uyurken ateşi çıktığında yanında istiyor, elimi tutup kollarımı okşuyor, bir taraftan da uyuyor anne diyerek :( ...


sabah mecburen işe geldim ama aklım evde kaldı... öğlende babasıyla ananesi doktora getirdiler ben de onlarla orada buluştum.

boğazında aft varmış bikaç tane ve bademciği de iltihap olmuş.
tabi iştah kalmadı , su bile içmeye korkuyor yavrum..ağzıda biriken tükürükleri bile zaptedemiyor yutma korkusuna. ne menem birşeymiş durup durup oğlumu yakalıyor bu aftlar ve boğaz enfeksiyonları.

bütün bir akşam kucağımdan inmedi. halsiz ve yorgun.
babamız da işleri yüzünden gecikince anne paylaşılamadı.

her ikisi de kucak ister oldu. her ikisi de anne onunla olsun, onunla ilgilensin, hep onun olsun istedi . zordu .
iyi ki anneanne vardı da bizi her zamanki gibi toparladı.
birinin çişine birinin yemeğine yetişti de kurtardık.




Ece artık daha farkında ve onun da çok sert talepleri var. Abisi hasta olabilir ama anne onun da annesi ve onun da  tam da o anda anneye ihtiyacı var diye düşünüyor ve böyle talep ediyor. haliyle 1,5 yaşında bile olmayan bir bebeğin farklı davranmasını bekleyemezsiniz.







annelik zor meslek. işini iyi yapmak mümkün değil. mutlaka bir taraf yarım kalıyor. ya da en azından benim için.